IP مخفف Internet Protocol است، که مجموعه ای از قوانین است که بر انتقال داده ها از طریق شبکه نظارت می کند. این یک پروتکل اساسی اینترنت است و پایه و اساس ارتباط بین دستگاه ها در شبکه های مختلف را فراهم می کند.
به عبارت ساده تر، IP پروتکلی است که دستگاه هایی مانند رایانه ها، تلفن های هوشمند و سرورها را قادر می سازد تا از طریق اینترنت با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. این یک آدرس منحصر به فرد به هر دستگاه متصل به شبکه اختصاص می دهد که به عنوان آدرس IP شناخته می شود، که امکان ارسال و دریافت داده ها را بین دستگاه ها فراهم می کند.
آدرس های IP مقادیر عددی اختصاص داده شده به هر دستگاه هستند و برای شناسایی و مکان یابی دستگاه ها در شبکه استفاده می شوند. دو نوع آدرس IP وجود دارد – IPv4 و IPv6. IPv4 نسخه قدیمی تر است و از فرمت آدرس 32 بیتی استفاده می کند، در حالی که IPv6 نسخه جدیدتر است و از فرمت آدرس 128 بیتی استفاده می کند.
IP به روش های مختلفی برای فعال کردن ارتباط از طریق اینترنت استفاده می شود. در اینجا برخی از رایج ترین روش های استفاده از IP آورده شده است:
IP برای انتقال بسته های داده بین دستگاه های موجود در اینترنت استفاده می شود. هنگامی که یک دستگاه داده ارسال می کند، آن را به بسته های کوچکتر تقسیم می کند و آدرس IP دستگاه مقصد را به هر بسته متصل می کند. این بسته ها سپس از طریق اینترنت ارسال می شوند و در مقصد دوباره جمع می شوند.
مقالات مرتبط:
هنگامی که آدرس وب سایتی را در مرورگر خود وارد می کنید، دستگاه شما از IP برای تعیین مکان سرور وب سایت و درخواست داده های تشکیل دهنده وب سایت استفاده می کند. سپس سرور داده ها را با استفاده از IP به دستگاه شما ارسال می کند.
وقتی ایمیلی ارسال می کنید، دستگاه شما از IP برای ارسال پیام به سرور ایمیل استفاده می کند، که سپس از IP برای هدایت پیام به سرور ایمیل گیرنده استفاده می کند. سپس دستگاه گیرنده از IP برای بازیابی ایمیل از سرور ایمیل خود استفاده می کند.
IP در سیستم های Voice over Internet Protocol (VoIP) استفاده می شود که به کاربران امکان برقراری تماس تلفنی از طریق اینترنت را می دهد. VoIP سیگنال های صوتی را به بسته های دیجیتال تبدیل می کند که سپس با استفاده از IP از طریق اینترنت منتقل می شود.
دستگاههای اینترنت اشیا (IoT)، مانند لوازم خانگی هوشمند و دستگاههای پوشیدنی، از IP برای اتصال به اینترنت و برقراری ارتباط با سایر دستگاهها استفاده میکنند.
در نتیجه، IP یک پروتکل حیاتی است که ارتباط از طریق اینترنت را امکان پذیر می کند. آدرسهای منحصربهفردی را به دستگاهها اختصاص میدهد و به آنها اجازه میدهد بستههای داده ارسال و دریافت کنند، به وبسایتها دسترسی داشته باشند، ایمیل ارسال کنند، تماسهای تلفنی برقرار کنند و به دستگاههای IoT متصل شوند.
پروتکل اینترنت (IP) پروتکلی است که امکان ارتباط بین دستگاه های مختلف را از طریق اینترنت فراهم می کند. آدرس های IP برای شناسایی و مکان یابی دستگاه ها در شبکه استفاده می شود. دو نوع آدرس IP وجود دارد: پروتکل اینترنت نسخه 4 (IPv4) و پروتکل اینترنت نسخه 6 (IPv6).
IPv4 نسخه قدیمی IP است و امروزه نیز به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد. از یک فرمت آدرس 32 بیتی استفاده می کند که حدود 4 میلیارد آدرس منحصر به فرد را امکان پذیر می کند. با این حال، با گسترش دستگاه ها و رشد اینترنت، آدرس های IPv4 کمیاب می شوند. آدرسهای IPv4 معمولاً با نماد اعشاری نقطهچین مانند 192.168.1.1 نشان داده میشوند.
IPv6 نسخه جدیدتر IP است و از فرمت آدرس 128 بیتی استفاده می کند که امکان تقریباً نامحدودی آدرس منحصر به فرد را فراهم می کند. آدرسهای IPv6 معمولاً با نماد هگزادسیمال نشان داده میشوند، مانند 2001:0db8:85a3:0000:0000:8a2e:0370:7334. در حالی که پذیرش IPv6 کند بوده است، اما با کمیاب شدن آدرس های IPv4 اهمیت فزاینده ای پیدا می کند.
آدرس IP عمومی یک آدرس IP است که توسط یک ارائه دهنده خدمات اینترنتی (ISP) به دستگاه اختصاص داده می شود و برای اینترنت عمومی قابل مشاهده است. این به دستگاه اجازه می دهد تا با دستگاه های دیگر در اینترنت ارتباط برقرار کند. آدرسهای IP عمومی منحصربهفرد هستند و میتوان از آنها برای شناسایی دستگاهها استفاده کرد. آنها معمولا توسط ISP ها ارائه می شوند و می توانند ایستا یا پویا باشند.
آدرس IP عمومی استاتیک یک آدرس IP است که توسط یک ISP به دستگاه اختصاص داده می شود و تغییر نمی کند. این کار راه اندازی سرویس هایی مانند وب سرورها و سرورهای ایمیل را آسان تر می کند، زیرا آدرس IP ثابت می ماند حتی اگر دستگاه خاموش و دوباره روشن شود. آدرس های IP عمومی استاتیک معمولاً با هزینه اضافی توسط ISP ها ارائه می شود.
یک آدرس IP عمومی پویا یک آدرس IP است که توسط یک ISP به دستگاه اختصاص داده می شود و می تواند در طول زمان تغییر کند. این امر راه اندازی سرویس هایی مانند وب سرورها و سرورهای ایمیل را دشوارتر می کند، زیرا ممکن است آدرس IP تغییر کند و نیاز به به روز رسانی داشته باشد. آدرس های IP عمومی پویا معمولاً توسط ISP ها به عنوان بخشی از سرویس استاندارد ارائه می شود.
آدرس IP خصوصی یک آدرس IP است که به دستگاهی در یک شبکه خصوصی مانند یک شبکه محلی (LAN) یا یک شبکه خانگی اختصاص داده می شود. آدرسهای IP خصوصی برای اینترنت عمومی قابل مشاهده نیستند و برای شناسایی دستگاههای موجود در شبکه محلی استفاده میشوند. آدرس های IP خصوصی معمولاً توسط یک روتر یا سایر دستگاه های شبکه اختصاص داده می شوند و منحصر به فرد نیستند.
آدرسهای خصوصی IPv4 طیفی از آدرسهای IP هستند که برای استفاده در شبکههای خصوصی رزرو شدهاند. محدوده های زیر برای استفاده خصوصی محفوظ است:
آدرسهای محلی منحصر به فرد IPv6 طیفی از آدرسهای IP هستند که برای استفاده در شبکههای خصوصی رزرو شدهاند. آنها مشابه آدرس های خصوصی IPv4 هستند و برای اینترنت عمومی قابل مشاهده نیستند. محدوده زیر برای آدرس های محلی منحصر به فرد IPv6 رزرو شده است: fc00::/7
به هر دستگاهی که به اینترنت متصل می شود یک آدرس IP منحصر به فرد اختصاص داده می شود. این آدرس IP برای شناسایی و مکان یابی دستگاه در اینترنت استفاده می شود. راه های مختلفی برای فهمیدن آدرس IP شما وجود دارد.
یکی از سادهترین راهها برای پیدا کردن آدرس IP شما این است که به سادگی عبارت «IP my is what is» را در موتور جستجویی مانند Google یا Bing تایپ کنید. موتور جستجو آدرس IP شما را به همراه سایر اطلاعات مربوط به اتصال شما مانند ISP و
راه دیگر برای فهمیدن آدرس IP خود استفاده از ابزار جستجوی IP است. این ابزارها را می توان به صورت آنلاین پیدا کرد و راهی سریع و آسان برای یافتن آدرس IP شما ارائه می دهد. به سادگی به یکی از این وب سایت ها مراجعه کنید و آدرس IP شما روی صفحه نمایش داده می شود.
مقالات مرتبط:
اگر از رایانه ویندوزی استفاده می کنید، می توانید آدرس IP خود را با استفاده از Command Prompt نیز پیدا کنید. برای انجام این کار، Command Prompt را باز کرده و عبارت “ipconfig” و سپس کلید Enter را تایپ کنید. بسته به اینکه از کدام نسخه IP استفاده میکنید، آدرس IP شما در زیر «آدرس IPv4» یا «آدرس IPv6» فهرست میشود.
اگر از رایانه مک یا لینوکس استفاده می کنید، می توانید آدرس IP خود را با استفاده از ترمینال پیدا کنید. برای انجام این کار، ترمینال را باز کنید و “ifconfig” و سپس کلید Enter را تایپ کنید. بسته به اینکه از کدام نسخه IP استفاده می کنید، آدرس IP شما در زیر “inet” یا “inet6” فهرست می شود.
دانستن آدرس IP شما می تواند به دلایل مختلفی مهم باشد. به عنوان مثال، اگر میخواهید مشکلات اتصال شبکه را عیبیابی کنید، دانستن آدرس IP خود میتواند به شما کمک کند تا تشخیص دهید که آیا مشکلی در اتصال شما وجود دارد یا دستگاهی که میخواهید به آن متصل شوید.
علاوه بر این، اگر از یک وب سرور یا سرویس شبکه دیگری استفاده می کنید، دانستن آدرس IP خود برای پیکربندی تنظیمات شبکه و در دسترس قرار دادن سرویس خود برای دستگاه های دیگر در اینترنت ضروری است.
در نتیجه، آدرسهای IP جزء حیاتی اینترنت هستند و برای شناسایی و مکانیابی دستگاهها در شبکه استفاده میشوند. دو نوع آدرس IP وجود دارد: IPv4 و IPv6. آدرسهای IP عمومی برای اینترنت عمومی قابل مشاهده هستند، در حالی که آدرسهای IP خصوصی برای شناسایی دستگاهها در یک شبکه خصوصی استفاده میشوند. دانستن آدرس IP شما برای عیب یابی مشکلات اتصال شبکه و پیکربندی خدمات شبکه مهم است.
بخش های تخصصی آکادمی فنی نو را در دپارتمان مکانیک، دپارتمان کامپیوتر، دپارتمان برق، دپارتمان تاسیسات، دپارتمان معماری و دپارتمان حسابداری انتخاب کنید تا مهارت ها و دانش مورد نیاز برای دستیابی به آرزوهای شغلی خود را به دست آورید.
دوره های آموزشگاه فنی نو: