گیربکس اتوماتیک نوعی گیربکس خودرو است که از کوپلینگ سیال یا مبدل گشتاور برای انتقال نیرو از موتور به گیربکس استفاده می کند. سپس گیربکس از سیستمی از دنده ها، کلاچ ها و باندها برای جابجایی خودکار بین دنده ها با افزایش یا کاهش سرعت خودرو استفاده می کند.
گیربکس اتوماتیک اولین بار در دهه 1940 معرفی شد و به سرعت محبوب شد زیرا نیازی به کلاچ دستی راننده و تعویض دنده را از بین می برد و رانندگی را آسان تر و راحت تر می کرد.
در گیربکس اتوماتیک، راننده به سادگی موقعیت دنده (مانند پارک، عقب، خنثی، درایو یا کم) را انتخاب می کند و با افزایش یا کاهش سرعت خودرو، گیربکس به طور خودکار تغییر می کند. گیربکس همچنین ممکن است حالت “دستی” داشته باشد که به راننده اجازه می دهد تا به صورت دستی دنده ها را با استفاده از شیفترها یا انتخابگر دنده تعویض کند.
به طور کلی، یک گیربکس اتوماتیک تجربه رانندگی نرم تر و راحت تری را نسبت به گیربکس دستی ارائه می دهد و آن را به گزینه ای محبوب برای اکثر رانندگان تبدیل می کند.